19 juni 2013

Camping impressie

Zacht gebabbel vult de zwoele avond.
In vele talen wordt de dag besproken en plannen voor morgen worden gesmeed.
Het gekwetter en gefluit van vogels sterft uit en maakt plaats voor getjierp van krekels.
Een kat die op restjes uit is loopt spiedend langs.
Het daglicht wordt uitgeveegd in wolkenslierten.
Een kaars wordt gebrand, een lamp aangestoken en nachtdiertjes komen overal vandaan.
Het leven op de camping valt stil.

17 juni 2013

Vink ?

Het liedje van de Franse vink klinkt luid en overtuigend.
Luister naar mij, zingt hij.
Zoek mij hier in het gebladerte.
Wanneer de zon ondergaat ben ik weg.

5 juni 2013

Onderwijshervorming - eenheidsworst.

Over onderwijs zouden wij ons geen zorgen meer hoeven maken.  Voor onze kinderen is het al lang verleden tijd.  Voor sommige van onze kleinkinderen moet echter het meeste nog komen.

Onder het mom dat iedereen gelijke kansen moet krijgen en dat kinderen niet te vroeg zouden moeten kiezen, gaat minister Smet nu alles zover afvlakken dat het één gore eenheidsworst wordt en het niveau naar beneden getrokken zal worden.

Gelijke kansen voor kinderen bestaan niet.  Er zullen altijd kinderen zijn die uit beter begoede milieus komen en betere kansen krijgen.  Er zullen ook altijd slimme en minder slimme (intelligente) kinderen zijn.

Onze jongste kinderen gingen naar een school waar men al vele jaren het systeem Smet avant la lettre in praktijk brengt: er is een middenschool waar de kinderen, zeker in het eerste jaar, in alle klassen dezelfde vakken krijgen.
Gevolg: de slimmere/intelligentere kinderen krijgen niet genoeg uitdaging. 
Ik spreek hier uit eigen ervaring.  Indertijd heb ik de klastitularis van één van mijn kinderen moeten aanspreken om te vragen a.u.b. mijn zoon wat meer uitdagende oefeningen te geven.  Hij had namelijk een rapport gekregen met de nota dat hij niet bij de les was, dat hij altijd naar buiten keek en zat te dromen.  De oorzaak was gewoon dat hij zich verveelde.  Zijn oefeningen waren telkens direct klaar en de lessen waren voor hem geen uitdaging.
De leerkracht had blijkbaar zelf niet door dat het zo zat. Hij/zij moest te veel zorgen dat iedereen mee kon veronderstel ik.
Daarna ging het heel wat beter.  Maar wat zou er gebeurd zijn als wij als ouders niet naar de leerkracht zouden gestapt zijn ?

Kinderen zouden in het systeem Smet meer individueel gestuurd worden. Ja, dat zal wel.  In klassen die nog groter zullen worden dan vandaag.  De leerkracht zal alle aandacht nodig hebben voor de zwakkere leerlingen, met het gevolg dat ik hierboven al beschreef.

Het tegenovergestelde zal ook wel gebeuren.  Er zullen altijd kinderen zijn die niet in het minst geïnteresseerd kunnen worden in de vele theoretische vakken, die liever met hun handen bezig zijn, al van kleins af.  Die zullen nu gedwongen worden om meer andere vakken te volgen.  Ik beklaag de leerkrachten die  zulke kinderen in hun klas krijgen.

En dan het watervalsysteem.
Natuurlijk willen ouders het beste onderwijs voor hun kinderen en kiezen ze nu soms een richting die voor hun kind te hoog gegrepen is.  Waarna het kind moet "afzakken".
Of dit in het nieuwe systeem niet meer zal gebeuren is nog de vraag.  Ik vermoed dat het iets minder, maar toch nog gewoon wat later zal gebeuren.
Bovendien is ook daar een dubbele houding van de onderwijskrachten.
Twee van onze kinderen kozen na de middenschool (met de gelijkgeschakelde lessen) voor een technische richting.  Twee keer bleef de school aandringen om toch maar ASO te kiezen i.p.v. TSO.  Terwijl ik als school blij zou zijn dat er ook eens intelligente leerlingen, die bewust voor een technische richting kiezen, in het TSO zouden komen.
Men zou beter het TSO opwaarderen i.p.v. te laten verdwijnen, dat zou een manier zijn om de juiste leerlingen voor de juiste vakken/richting te krijgen.

Dit gezegd zijnde: het zal mijn tijd wel duren zeker?
.