Boeken

>In Beweging  HSPoëzie 4  te koop bij Bol.com	Onderweg HSPoëzie 3 te koop bij Bol.com	Getijdeneiland HSPoëzie 2 te koop bij Bol.com	HSPoëzie Zoektocht naar verloren eigenheid te koop bij Bol.com

In Beweging

HSPoëzie 4

Flaptekst van het boek

Het leven is een bergpad dat ons, met klimmen en dalen, naar het eindpunt leidt.

'In Beweging' is de vierde poëziebundel van Susanna Mariën met (overwegend) onuitgegeven gedichten van de laatste tien jaren, chronologisch gerangschikt.

De schrijfster verwoordt hoe ze naar het leven kijkt, hoe ze soms worstelt, ervaringen verwerkt, leert zich over te geven, te accepteren.

 

Onderweg

HSPoëzie 3

Flaptekst van het boek

‘Onderweg’ is de derde poëziebundel van Susanna Mariën. Ze ontdekte pas op latere leeftijd dat ze hoogsensitief is en ging een lange weg om daar op een gepaste manier mee leren om te gaan.
Weerom verwoordt de schrijfster wat haar raakt, hoe ze naar het leven kijkt, hoe ze ervaringen verwerkt, hoe ze groeit.
Het hoogsensitieve is niet prominent aanwezig, maar zit verweven in al haar gedichten, net zoals dit in het leven het geval is.

Getijdeneiland

HSPoëzie 2

'Getijdeneiland' staat, voor een stukje, voor de HSP die ik ben: nooit bij de (een) grote groep behoord hebben; toch verbonden met de anderen; altijd een beetje aan de zijlijn gestaan.
Ook het beeld van de toegangsweg die twee maal per dag ‘overspoeld’ wordt waardoor het getijdeneiland min of meer afgezonderd of onbereikbaar wordt, is veelzeggend. Wanneer ik door een teveel aan prikkels overspoeld wordt, heb ik nood aan afzondering, aan alleen zijn op mijn eilandje en/of ben ik niet toegankelijk omdat het teveel aan prikkels mijn communicatieweg met de buitenwereld op diverse manieren kan afsluiten.
Op zo’n klein getijdeneiland is ook meestal geen plaats voor een massa mensen. Het is een soort toevluchtsoord voor enkelingen. De bewoner van zo’n eiland moet echter af en toe wel naar het vasteland om bevoorrading. Zo heeft ook de rustzoekende HSP die graag alleen is, toch behoefte aan anderen voor de nodige en hopelijk diepgaande sociale interactie.

Deel van de flaptekst van het boek

Deze tweede poëziebundel volgt mee de weg die de schrijfster gaat. Ze vernam pas op latere leeftijd dat ze hooggevoelig is. Nu verwerkt ze haar hoogsensitiviteit in haar gedichten.

HSPoëzie

Zoektocht naar verloren eigenheid

Flaptekst van het boek

Een HSP (Hoog Sensitief Persoon) is meer dan gemiddeld gevoelig voor indrukken en prikkels van de buitenwereld.  Hij/zij merkt meer signalen en details op en neemt subtielere nuances waar in bv. de lichaamstaal en stemmingen van anderen, is gevoeliger voor licht, geuren en geluiden, enz. … 
Een HSP raakt daardoor sneller overprikkeld en heeft behoefte zich terug te trekken op zichzelf. Hooggevoeligheid is geen ziekte maar een karaktertrek.
Ongeveer 20% van de mensen zijn  hooggevoelig.  (Aron,  1996)
Elke HSP beleeft zijn HSP-zijn op een eigen, individuele manier.  Indien men er niet op de juiste manier leert mee omgaan (dit kan voor iedere HSP anders zijn) kan deze karaktertrek de oorzaak zijn van zowel fysieke als psychische aandoeningen en/of problemen.
Meer info over dit onderwerp vindt u op www.hspvlaanderen.be

Deze bundel gaat over de zoektocht van de schrijfster, die op latere leeftijd, en helemaal vastgelopen, bij de psychotherapeut  verneemt dat ze hooggevoelig is.  Er nooit helemaal bijgehoord hebben en dan ineens de (h)erkenning, het overkomt nog vele andere HSP’s.

Susanna Mariën (Lier 1950) is gepensioneerd, getrouwd, en heeft een wedersamengesteld gezin van vier kinderen en drie kleinkinderen.


Wie - wat

Ik ben hooggevoelig, al wist ik dat heel lang niet.  Wel had ik altijd het gevoel gehad er niet helemaal bij te horen, een beetje anders te zijn.

Het grootste deel van mijn arbeidsloopbaan werkte ik in de boekhoudkundige en financiële sector. Een harde wereld, waarin ik, om een voor mij toen onbekende reden, altijd koos voor kleinschaligheid: een klein kantoor, een kleine firma, een kleine afdeling in een groter bedrijf, enz.
Ik gaf mij altijd voor 200 %, wat meestal niet geapprecieerd werd door de collega’s.  In verenigingen waar ik verzeild geraakte, stond ik binnen de kortste keren de zaak mee te leiden, maar op de achtergrond, nooit in de schijnwerpers.  Ik wilde bijdragen, me geven.

In mijn relaties, familie, echtgenoot, kinderen, deed ik dat ook.  Doordat ik niet wist dat ik op een hooggevoelige manier in mekaar zat, gaf ik mezelf helemaal weg, tot er niets meer overbleef.  Toch niet iets dat ik nog herkende.  Dat uitte zich o.a. in een fysiek onwel zijn.

Op dat punt ben ik in therapie gegaan. 62 was ik toen.  Daar werd mij gezegd dat ik hooggevoelig ben en daardoor deed wat ik deed, niet wetend hoe met mijn hooggevoeligheid om te gaan.

Tijdens de therapie begon ik dagelijks mijn gevoelens en verwerkingen in gedichten op te schrijven, iets wat ik voordien ook al deed, maar minder intensief.   Resultaat: HSPoëzie.

Ondertussen, een jaar later, ligt de tweede bundel klaar: Getijdeneiland - HSPoëzie 2

Meer info over HSP vindt je op de pagina met dezelfde naam.


Reacties

09-04-18
'Jij kan met weinig woorden veel zeggen.'

11-03-15
Krachtige gedichten.

08-03-15
Toegankelijk.

23-06-14
Prachtig boek! Zorgt voor inspiratie, acceptatie en confrontatie!

03-02-14
'fris en pittig' - 'verfrissend', 'helder'makend, eerlijk...

31-01-14
'... Fragiel is misschien het woord dat ik zou bedenken bij je boek. Broos, flinter... zijn de woorden die opkomen. Dikke proficiat en dank dat je dit wilde delen.'

28-01-14
De +75 jarige buurman zei dat het lezen van de gedichten, hem rust brachten, van binnen.


.