|
Om positief in het leven te staan is het o.a. goed om geen verwachtingen te koesteren, of in ieder geval weinig, ook geen negatieve. En dat probeer ik ook. Vandaag stond ik plots oog in oog met iemand tegenover wie ik geen enkele verwachting koester en ik zei vriendelijk een goeiedag. Er kwam niets terug, zelfs geen blik want die richtte zich naar iets achter me. Toen ik voorbij was hoorde ik dat er iets gebromd werd, boos, geërgerd, maar ik verstond het niet, het gebeurde te stil en achter mijn rug. Het pakte me. Ik had met die persoon nooit een probleem, of woorden. Het pakte me zodanig dat het als een blok op mijn borst voelde, zoals ik me voorstel dat het voelt als je hart het niet meer zo goed doet. Ik wandelde verder en stapte binnen bij de bakker, waar men mij heel vriendelijk te woord stond en zelfs nog even tijd nam voor een praatje over het weer. Ik kwam weer buiten en het blok op mijn borst was verdewenen.
|
