Met dank aan Erika

Mijn winterboek is: "Sol och Skugga" (zon en schaduw) van Åke Edwardson.  Iedere avond lees ik een paar bladzijden.
Dit is het derde boek van Åke Edwardson dat ik in de originele Zweedse versie lees.  De vorige boeken van deze Zweedse schrijver die ik gelezen heb waren: "Rop från långt avstånd", "Dans med en ängel" en de kortverhalen "Winterland".

De eerste Zweedse boeken die ik las, weliswaar in die tijd nog in het Nederlands, waren die van Sjöwall & Wahlöö, een Zweeds schrijversechtpaar dat maatschappijkritische misdaadromans publiceerde in de jaren '60-'70.  Nadat ik in 2001 in het PCMT in Hasselt Zweeds begon te leren, waagde ik mij aan de Zweedse versie van deze boeken.  De hele tiendelige reeks staat nu in de twee versies in mijn boekenkast.
Nadien volgden de boeken van Henning Mankell, eerst ook enkele in het Nederlands later in het Zweeds.  Sinds een jaar of vijf lees ik de boeken van diverse Zweeds schrijvers alleen nog in het Zweeds.  'Diverse schrijvers' is natuurlijk relatief.  Ik beperk me tot de krimi's: politie- en detectiveromans.
Waarom ? Het origineel is toch altijd beter dan de vertaling, niet ? Het brengt je ook meer in de sfeer van het boek.
Ook bij de andere talen die ik een beetje machtig ben geef ik de voorkeur aan de originele boeken.  Geef mij maar een Miss Marple in het Engels, een Maigret in het Frans en een Derrick in het Duits. Om er maar een paar te noemen.  Spijtig, maar Spaanstalige detectiveromans heb ik nog niet gevonden.
Voor andere literaire genres houd ik mij voorlopig meestal aan de Nederlandstalige versie.

Om nog even terug te komen bij het begin: de boeken van Åke Edwardson met inspecteur Winter leerden mij ook de muziek van John Coltrane kennen.  Van huis uit ben ik een beetje bekend met jazz, met de klassieke jazz zou ik durven zeggen. Moderne jazz heeft mij nooit zo erg aangesproken.  Maar Coltrane mag ik wel smaken, af en toe.
Toch fijn, hoe een paar bladzijden 's avonds je tot nieuwe muziekgeneugten brengen.

P.S. Erika was mijn Zweedse lerares Zweeds.  Zij begeesterde een hele klas mensen van 16 tot >70 jaar.  Spijtig genoeg voor ons volgde zij het jaar nadien haar man, die voor een Zweedse multinational werkt, terug naar haar thuisland.

Sneeuw in Hulshout

Het is middag en de weg ligt er wit bij.  Het fietspad is niet te onderscheiden van de wegkanten. Ik zie de (meeste) auto's voorzichtig voorbij rijden.
Op het gemeentehuis van Hulshout luistert men blijkbaar niet naar de weersvoorspellingen.
Natuurlijk, vanaf vrijdagmiddag begint het weekend.  Is er permanentie in deze winterperiode ? of in andere periodes ?  Ik zou het niet weten, maar vermoed van niet.

Gezellig is het wel natuurlijk.  Mensen stappen te voet voorbij.  Je hoort ze praten.  De klank is anders, gedempter.  Alles  vertraagt.  Voor het raam gaan staan en mijmeren, mediteren bijna.
En dan blij zijn dat we niet in één of ander tentenkamp dit weer moeten doorstaan.

Tijd

Vanmorgen overdacht ik het feit dat ik (te) veel tijd nodig heb om mijn thuisjobs te doen en voor alles wat ik als "hobby" doe, heb ik tijd te kort.
Ik hoorde vroeger al van gepensioneerden dat ze tijd tekort hadden !  Toen begreep ik dat niet en meer uitleg hierover werd er niet gegeven.
Nu ervaar ik het zelf.
62 zijnde, ben ik nu 2 jaar met pensioen.
Aanvankelijk had ik zeeën van tijd.  Ik deed alles nog met de gestreste snelheid van voordien.  Ik stond vroeg op, t.t.z. tussen 7 en 8 uur en al vroeg in de voormiddag stond alles aan de kant.  Tijd genoeg om mij een paar uurtjes aan mijn pc te zetten.  Na de middag was er nog tijd om te fietsen, winkelen, lezen.... En 's avonds even TV en nog wat op mijn pc aan websites en foto's knutselen. Op tijd naar bed, want dat was ik ook gewend.
Mijn man, was toen al 7 jaar met brugpensioen en had zich helemaal aangepast (?): langer slapen, laat opblijven,  's avonds veel TV kijken ttz veel films en programma's opnemen en later bekijken.  In de namiddag had hij dan ook tijd om op zijn gemakske wat in de tuin te werken of te gaan fietsen.  Zijn motto: niets hoeft nog.
Zijn uren kwamen, behalve in de namiddag, niet overeen met die van mij.
En stilaan, ben ik wat opgeschoven naar later opstaan en later opblijven. Stilaan ben ik ook wat meer TV gaan kijken.  En stilletjes aan liet ik ook de stress los.  Ik neem nu voor alles de tijd.  Het avondeten bijvoorbeeld was vroeger in een half uur klaar; nu heb ik minstens een uur nodig.  Ik neem het nu ook niet meer zo nauw : waarom zou je zo dikwijls de ramen poetsen ?  waarom zou je elke dag stofzuigen? waarom zou je IEDERE week het HELE huis poetsen ?....
Sommige veranderingen zijn natuurlijk goed: geen stress meer! 
Maar ! we zitten samen wat langer aan tafel = meer eten. We zitten samen wat langer voor TV = een Leffe of een flesje wijn drinken mét versnapering.  Minder poetswerk = minder beweging.
Gevolg: er kwamen te veel kilo's bij.
Om dat te verhelpen moest ik terug meer bewegen, maar dan liefst met activiteiten die ik graag doe.  Al een jaar doe ik nu ijverig mee met het kwartiertje "Nederland in beweging" op Ned1 en nu daarna ook nog drie kwartier op de hometrainer als we geen fietstocht gepland hebben. Vanaf nu elke week naar de Tai Chi, elke week of om de 2 weken gaan (square)dansen (dit deden we vroeger ook al). 
Kort samengevat: meer bezigheden en trager bezig zijn; ik kom nu tijd tekort!
Goede voornemens zijn niet mijn ding, maar voor 2013 heb ik er voor één keer toch een paar, haalbare voornemens denk ik, waarvan één te maken heeft met tijd:
1. minder TV kijken!  Naast mijn gewone pc die op mijn bureau staat heb ik ook nog een kleine portable voor op reis.  Die ga ik wat meer in de woonkamer gebruiken, kwestie van aanwezigheid en ik toch tijd hebbben voor mijn webbezigheden.
2. Eén maatje minder.  Daarvoor heb ik me aangesloten bij de WW-online.  Voor mij geen groepsvergaderingen met echte dikkerdjes die dan vinden dat ik toch niet te dik ben.  Dit voornemen is, wat tijd betreft, contraproductief, want zelfs al rekent het online dagboek alle punten voor je uit, het vraagt meer plannen en dus tijd.
Ik voel me een echte gepensioneerde nu.

Start

Naast mijn reisblog wil ik af en toe nog eens graag mijn mening spuien of gewoon melden waarmee ik me bezig houd.  Gepensioneerden hebben te veel tijd zeker.  Vandaar de start van dit blog.