“Meester, hoelang moet ik mediteren?”
“Elke dag een half uur” antwoordde de meester.
“Maar een half uur is lang, ik heb zo weinig tijd.”
“Dan moet jij elke dag een uur mediteren” zei de meester.
In het programma ‘Weet ik veel’ van Radio 1, ontving Kobe Ilsen de psychiater, Zenboeddhist en schrijver van de Mindfulness boeken, Edel Maex. Het was een aangename uitzending.
Ik herken veel in zijn manier van mediteren, die blijkbaar ook op de meditatie-/stilteavonden die ik bijwoon, gebruikt wordt. Hij zegt zinnige dingen over meditatie, o.a. dat je zonder oordeel en met mildheid naar jezelf toe, gewoon moet observeren, niet forceren, geen binnenkomende gedachten wegdrukken. Er kan van alles voorbijkomen in zo’n meditatie, ook minder prettig aanvoelende zaken. Sommige mensen worden er rustig van, anderen onrustig. Maex beweert niet de waarheid in pacht te hebben en spreekt enkel over zijn methode van mediteren en vermeldt dat er duizenden manieren bestaan om tot meditatie te komen (84000 ingangen).
Nadien komen op de site van het programma de commentaren van het grote gelijk. En dan blijkt dat ook in die kringen er mensen zijn, die zich krampachtig vasthouden aan het hun aangeleerde en heel dogmatisch het andere afvoeren als onjuist. Alsof er (hierover) maar één waarheid bestaat.
Ja, het Westen heeft aangepaste vormen van mediteren in gebruik. So what? Wij leven ook in een andere wereld dan in het Oosten (van eeuwen geleden). Er bestaan vele wegen om tot ergens te komen.
‘Een weg ontstaat door hem te begaan’ zei -meer dan 2000 jaar geleden- Zhuang Zi, die beschouwd wordt als iemand die een duidelijke stempel heeft gedrukt op het meditatieve Zenboeddhisme.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten