Eigen verantwoordelijkheid?

Onderstaande stelling (zie foto onderaan), werd gedeeld op FB door een Belgische kennis.  Die moest ik toch eerst wat langer laten bezinken.  Na er een nachtje over geslapen te hebben, kon ik niet anders dan er ook iets over schrijven.  Het gestelde is naar mijn gevoel kort door de bocht.  Zoals zo dikwijls dezer dagen gaat het over de mondkapjes... wel of niet dragen.  Er wordt gesteld dat mensen die de mondkapjes nodig vinden, de verantwoordelijkheid voor hun gezondheid bij anderen leggen en zelf egoïstisch bezig zijn. Mensen zijn inderdaad voor een (groot) deel zelf verantwoordelijk voor hun eigen gezondheid. Wat men eet en drinkt, hoe men leeft, enz., het heeft er allemaal een invloed op. Toch hebben mensen niet alles zelf in de hand. Sommige (f)actoren liggen buiten hun persoonlijke verantwoordelijkheid en/of zijn gemeenschappelijk. Om een recent voorbeeld te nemen: kijk maar naar het lood in het bloed van de kinderen (en mensen) van Hoboken. Iedereen persoonlijk verantwoordelijk stellen voor (alles) wat hen overkomt zit in de kern van het neoliberale gedachtengoed en ontmenselijkt. Als je dat doortrekt kunnen we misschien ook de zorgverleners naar huis sturen want die zieke mensen hebben het toch maar zelf gezocht… en ja, dit is overdreven doorgeredeneerd (om een punt te maken). Maar we komen wel gevaarlijk dicht bij Amerikaanse toestanden als we alleen maar persoonlijke verantwoordelijkheid willen zien en de gemeenschappelijke ontkennen. Er komen ook heel wat vragen op bij het lezen van onderstaande post. Hoe zit het met ouderen die een groter risico lopen, o.a. omdat hun immuunsysteem al wat minder goed werkt? Moeten die dan maar doodgaan omdat sommigen het vertikken om een mondkapje te dragen omdat ze zogezegd geen verantwoordelijkheid voor anderen willen dragen? Wat met mensen met een aandoening of ziekte waardoor ze tot de 10% van de bevolking behoren die een risicogroep vormen? Hebben zij dat allemaal aan zichzelf te danken? Waar zit hier in de redenering van deze post de mildheid, het mededogen, de medemenselijkheid? Vragen we ons ook af hoe het komt dat sommige (vele) mensen niet goed voor zichzelf zorgen? misschien/waarschijnlijk niet eens beseffen dat zij dat niet doen? Daar kunnen allerlei redenen en oorzaken aan ten grondslag liggen. ….? We zijn (ten dele) niet verantwoordelijk voor de anderen, maar we maken deel uit van de groep levende wezens in het algemeen, en de mensheid in het bijzonder en er is altijd een groepsverantwoordelijkheid. Deze ligt ingebed in onze medemenselijkheid, in ons hart. Laat ons eerder mensen trachten bewust te maken en hen aanleren dat ze zelf iets kunnen doen aan het verbeteren van hun gezondheid en in deze van hun immuunsysteem, maar laat ons niet ze aan hun lot overlaten en met de vinger wijzen op een kritiek moment.