Taalverharding

“De taal weerspiegelt de ziel” ~ Seneca “Let op het taalgebruik. Want de taal is de voorloper van het handelen.” ~ Angela Merkel Een tijdje geleden vroeg iemand of ik ook zag of de wereld zoveel harder geworden is. Er is inderdaad een verharding te merken. Kijk maar naar hoe sommige mensen anderen, die niet dezelfde mening delen, in uitlatingen maar ook fysiek bedreigen. Wetenschappers, zorgverleners, brandweermensen, journalisten, buschauffeurs, advocaten, enz... ja en ook politiekers, moeten (politie)bescherming krijgen wegens doodsbedreigingen aan hun adres. Hier in België!! Het blijkt in deze tijden moeilijk overeen te komen om gewoon van mening te verschillen.(agree to disagree). In mijn gewone dagelijkse leven zie ik niet direct een verharding, schijnbaar blijft dat door de tijd zowat hetzelfde. Maar op de sociale media ligt de zaak heel anders. Daar zie ik wel een grote verharding en die verharding lijkt mij exponentieel te evolueren. De bovengenoemde bedreigingen komen meestal ook uit die hoek vermoed ik. Ik vraag me dan wel eens af of er mensen zijn (die ik in persoon ken) die in het gewone leven – oog in oog met anderen – gewone taal gebruiken, maar op de sociale media hun duivel vrijlaten. Ik ben iemand van de fijngevoelige kant. Ik houd o.a. van mooie en respectvolle taal; met zulke taal is het evengoed mogelijk om met anderen van mening te verschillen of desnoods zelfs iemand naar de hel te wensen; hoewel ik dat laatste niet zou doen. Niet alleen i.v.m. taal maar ook om allerlei redenen, gebeurt het wel eens dat ik het ‘verwijt’ (!?) krijg dat ik ‘heiliger wil zijn dan de paus’. Toch is dat zeker niet mijn intentie. Wat ik zou willen is een mooie(re) wereld, daarbij de slogan hanterend: verbeter de wereld, begin bij jezelf, en bij uitbreiding je eigen omgeving. Krachttermen, verwensingen, scheldwoorden, scheldpartijen horen dus niet thuis in mijn omgeving. Men kan mij dan vertellen dat zulke taal in de ‘echte’ wereld wel degelijk schering en inslag is, of dat iedere vogel zingt zoals hij gebekt is. Dat kan best zijn; maar dan keer ik die echte wereld toch de rug toe; dan hoef ik zulke vogels niet in mijn tuin. Ondertussen ben ik oud genoeg om me niet meer te omringen met dingen, waaronder taal, en mensen die niet bij mij horen. Als ik daardoor vrienden (?) verlies… het zij zo…