3 april 2015

Hard

Vandaag was een dag dat ik heel bewust bij mezelf moest blijven. In mezelf keren om te zien hoe ik de actualiteit ervaar. Me niet laten meeslepen in de hetze van de dag.

Het is niet de eerste keer dat een zelfdoding in mijn (meer of minder ruim) vizier komt.  Ik ben een klein beetje ervaringsdeskundige dus in ‘het vernemen van’.
Het raakt me altijd, wanneer ik verneem dat iemand zelfdoding gepleegd heeft, ook als het iemand is die niet dichtbij me staat, ook als het een onbekende is, ook als het een BV is. Als gevoelig en empatisch mens stel ik me in de plaats van die ander, voel ik de strijd en leef ik me in in zijn/haar problemen en gevoelens. Ik besef hoe diep iemand moet zitten om tot een dergelijke daad te komen. Hoe kwetsbaar ook.

Ik ben niet speciaal een fan van Stevaert. Maar ik heb ook niets tegen de man. Hoewel ik wel achter zijn gratis openbaar vervoer stond.  Gratis bestaat niet, zei men.  Neen, het was zijn manier van herverdelen.  Over zijn politiek en/of privé leven wil ik me niet uitspreken, noch over de gerechtelijke zaak, waarin nu nooit door een rechter zal geoordeeld worden. En tussen haakjes, ik vind niet dat een zelfdoding gelijk staat aan een schuldbekentenis.

Wat mij vooral deze twee laatste dagen raakte, was de hardheid van mensen die vanachter hun 'social media'-scherm oordelen, veroordelen, verwensen, ongenuanceerd hun mening spuien, .... Ver weg van de wereld met echte mensen van vlees en bloed, nemen zij de vrijheid om anderen de hel in te wensen. Mensen worden aan de schandpaal genageld zonder (voor ons althans) verifieerbaar bewijs. Mensen worden virtueel gelyncht.
Zelf heb ik ook al een paar maal ervaren dat een voorzichtige, goedbedoelde FB-post en FB-reactie gepareerd werd met een aanval, waarvan ik niet goed was. En het ging zelfs niet over politiek.
We veroordelen pestgedrag van jongeren  maar als volwassen mensen niet eens met respect elkaar kunnen tegemoet treden op de sociale media, hoe kunnen we dan verwachten dat jonge mensen dit zullen doen.

Ik vind internet en sociale media fantastisch. De wereld binnen handbereik.  Toch heb ik vandaag besloten Twitter een tijdlang niet meer te bezoeken of te gebruiken.
Op Facebook tracht ik de confrontatie met die hardheid ofwel uit de weg te gaan, ofwel te bestrijden met het tegendeel: ‘Make love, not war.’
Hou van elkaar, respecteer elkaar, tracht elkaar te aanvaarden in de tegenstellingen.
En ter verduidelijking: mijn roos staat voor liefde.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten