De zee

Afscheid

Nog een vaarwel

Vaarwel

Gedichtendag 2019

Nieuw

Nu te koop bij Bol.com

Leonard Cohen

21/9/1934 - 7/11/2016 Niet forever young, zoals in het lied van zijn collega singer-songwriter Bob Dylan, tegenover wie hij dikwijls gewogen werd, maar een beminnelijke man die gracieus oud werd, een dichter, een man met een stem die mij in mijn diepste binnenste raakt met songs als Bird On The Wire, The Partisan, Take This Walz, Dance Me To The End Of Love, The tower Of Song, I'm Your Man, Halleluja, Suzanne ... en ontelbare andere, mooie poëtische songs. Zeventien was ik, toen hij zijn eerste plaat uitbracht, Songs of Leonard Cohen, met daarop het bekende Suzanne (*). Mijn vader, die ook gedichten schreef en waarmee ik nieuwe liedjes en muziek en ook boeken besprak, was het jaar voordien overleden. En daar komt die man aan, met liedjes die in geen genre thuishoren, liedjes die poëzie zijn. Oh wat had ik graag zijn teksten met mijn vader besproken. Van bij die eerste plaat was ik totaal verk(n)ocht. Negenenveertig jaar later kan ik nog steeds tranen laten bij het beluisteren van zijn nummers. Zijn laatste cd, You Want It Darker - besteld nog voor die uitkwam - kreeg ik thuisgestuurd op de vijftigste verjaardag van mijn vaders overlijden. In de voorbije veertien dagen heb ik die cd al ontelbare keren beluisterd. Ik laat hem soms gewoon op repeat staan. Donker. Hemels. Cohen is de enige bekendheid waarvoor ik weende toen ik zijn overlijden vernam. Het leek mij alsof een familielid of een heel goede vriend was heengegaan. Zijn muziek en zijn heerlijke stem zullen mij (hopelijk) nog lang gezelschap houden. (*) Suzanne is de schrijfwijze van mijn naam die mijn ouders bepaald hadden en die ik ook altijd privé gebruikt heb, maar welke bij mijn geboorteaangifte niet werd aangenomen door de ambtenaar van de burgerlijke stand - op mijn I.K. staat dus Susanna.

Bob Dylan, Proficiat!

Hoewel ik het niet zo heb met de eerste zin in deze song, wil ik die toch posten, Dylan is tenslotte een Amerikaan en de 'god bless' lijkt daar nu eenmaal aan vast te hangen. Dat Dylan de Nobelprijs voor Literatuur krijgt, vind ik heel terecht. Van jongs af maakte hij teksten die pareltjes poëzie bleken. Forever Young ~Bob Dylan~ 1973 May God bless and keep you always May your wishes all come true May you always do for others And let others do for you May you build a ladder to the stars And climb on every rung May you stay forever young Forever young, forever young May you stay forever young May you grow up to be righteous May you grow up to be true May you always know the truth And see the lights surrounding you May you always be courageous Stand upright and be strong May you stay forever young Forever young, forever young May you stay forever young May your hands always be busy May your feet always be swift May you have a strong foundation When the winds of changes shift May your heart always be joyful May your song always be sung May you stay forever young Forever young, forever young May you stay forever young

Winteravond

Mijn andere ik

Poëziebundel 'Getijdeneiland' - de titel verklaard:

Getijdeneiland bij Bol.com

‘Getijdeneiland' staat, voor een stukje, voor de HSP die ik ben: nooit bij de (een) grote groep behoord hebben; toch verbonden met de anderen; altijd een beetje aan de zijlijn gestaan.
Ook het beeld van de toegangsweg die twee maal per dag ‘overspoeld’ wordt waardoor het getijdeneiland min of meer afgezonderd of onbereikbaar wordt, is veelzeggend. Wanneer ik door een teveel aan prikkels overspoeld wordt, heb ik nood aan afzondering, aan alleen zijn op mijn eilandje en/of ben ik niet toegankelijk omdat het teveel aan prikkels mijn communicatieweg met de buitenwereld op diverse manieren kan afsluiten.
Op zo’n klein getijdeneiland is ook meestal geen plaats voor een massa mensen. Het is een soort toevluchtsoord voor enkelingen. De bewoner van zo’n eiland moet echter af en toe wel naar het vasteland om bevoorrading. Zo heeft ook de rustzoekende HSP die graag alleen is, toch behoefte aan anderen voor de nodige en hopelijk diepgaande sociale interactie.

'Getijdeneiland' is te koop in de webwinkel van Bol.com.

Vlinders zijn bloemen die kunnen vliegen.

Ik vond een Franstalige quote over bloemen en vlinders en maakte er deze van, en daarbij ook een tekening.
Deels wilde ik een mooie tekening maken voor een paar vriend(inn)en, als geschenkje, deels wilde ik natuurlijk ook iets moois maken voor mezelf.

Luisteren

Publicatie

Mijn nieuwe boek is gepubliceerd !

Het staat vanaf nu te koop in de webwinkel van Bol.com.

Gedichtendag

Niet (meer) zoeken.

.

Volle maan

Het huis dat nooit bestond

Schrijven

'Ecrire, c'est aussi ne pas parler. C'est se taire. C'est hurler sans bruit.'
Citaat van de Franse schrijfster/filmregiseur Marguerite Duras.
(Schrijven is ook niet spreken. Het is zwijgen. Het is huilen /schreeuwen zonder geluid.)

Een vaarwel

Vandaag deed weer iemand uit mijn bredere omgeving de overstap. De stap van zijn, in pijn en verdriet, in liefde en leven, naar zijn, in de gedachten en herinneringen van de anderen.
Hij was een vriend uit het verleden, een ex van een familielid, de vader van een neef en nichtje en grootvader van 3 kleinkinderen. Hij zal ook wel een vriend, kennis, geliefde, familielid, geweest zijn van mensen die mij onbekend zijn.
Als fotograaf maakte hij kunst. Met zijn scherpe blik op de mensen, legde hij in zijn foto's hun ziel bloot en confronteerde zo de toeschouwer. Zo wil ik me hem het liefst herinneren, als een mens die naar het wezen van de medemens keek.